Jest on – razem ze św. Wojciechem – patronem owocnej współpracy Kościoła i państwa. Legenda podaje, że w zimowe noce św. Wacław wymykał się z zamku, by wędrując po lasach, zbierać chrust i zanosić go do domów ubogich wdów i sierot. Czasem towarzyszył mu w tym sługa, do którego święty mówił: „Idź po moich śladach, dobry człowieku, czyń to śmiało; mroźny wiatr nie będzie tak ziębił twojej krwi”. Zapyta ktoś: Czy zamiast tych donkiszoterskich gestów nie mógł po prostu rozkazać, by zapiekowano się wdowami i sierotami, a swego sługę okutać ciepłym futrem? Ale biedny potrzebuje ciepłego serca bardziej niż lśniącej monety, solidarności bardziej niż wielkopańskiego gestu.
Może Ci się podobać również
Wrocław 13.07.2020 r. – 385 wydanie audycji „Na Styku” . Gośćmi p. Barbary są: O. Mariusz Mazurkiewicz CSsR oraz przedstawiciele diakoni muzycznej. Po audycji wspólna modlitwa różańcowa (taj. chwalebne)
Na dziewięć dni przed Niedzielą Zesłania Ducha Świętego trwamy na wspólnej modlitwie podobnie jak apostołowie, którzy modlili się po wniebowstąpieniu Pana Jezusa czekając na zapowiedziane przez Niego zesłanie Ducha […]
Ostatnie ukazanie się Jezusa kończy się nieodwracalnym wejściem Jego człowieczeństwa do chwały Bożej. W sposób zupełnie wyjątkowy i jedyny ukaże się jeszcze Pawłowi. KKK (656) W uroczystość Wniebowstąpienia Jezusa, jakie miało miejsce po Jego ostatniej rozmowie z Apostołami (Mk. […]
Kazanie ks. Łukasza Skiby wygłoszone 06.01.2022 r. w Uroczystość Objawienia Pańskiego, podczas Mszy św. dla Wspólnoty Polskiej w kościele pw. Maria Namen (Imienia Maryi) w Wiedniu.