O Maryjo, Matko Boga i nasza Matko, uciekamy się do Ciebie w tej
godzinie cierpienia. Jesteś naszą Matką, miłujesz nas i znasz nas:
nic, co nosimy w sercu, nie jest przed Tobą ukryte. Matko
miłosierdzia, tak wiele razy doświadczyliśmy Twojej opatrznościowej
czułości, Twojej obecności, która przywraca nam pokój, ponieważ Ty
zawsze prowadzisz nas do Jezusa, Księcia Pokoju.
My jednak zgubiliśmy drogę do pokoju. Zapomnieliśmy o nauce
płynącej z tragedii minionego wieku, o poświęceniu milionów
poległych podczas wojen światowych. Zlekceważyliśmy zobowiązania
podjęte jako Wspólnota Narodów i wciąż zdradzamy marzenia narodów
o pokoju oraz nadzieje ludzi młodych. Staliśmy się chorzy z
chciwości, zamknęliśmy się w nacjonalistycznych interesach,
pozwoliliśmy, by sparaliżowały nas obojętność i egoizm. Woleliśmy
lekceważyć Boga, żyć w naszym fałszu, podsycać agresję, niszczyć
życie i gromadzić broń, zapominając, że jesteśmy opiekunami
naszego bliźniego i wspólnego domu, który dzielimy. Poprzez wojnę
rozszarpaliśmy Ziemski ogród, grzechem zraniliśmy serce naszego Ojca,
który pragnie, abyśmy byli braćmi i siostrami. Staliśmy się
obojętni na wszystkich i wszystko z wyjątkiem nas samych. A teraz ze
wstydem mówimy: przebacz nam, Panie!
W nędzy grzechu, w naszych trudach i słabościach, w tajemnicy
nieprawości zła i wojny, Ty, Najświętsza Matko, przypominasz nam,
że Bóg nas nie opuszcza, ale wciąż patrzy na nas z miłością,
pragnąc nam przebaczyć i nas podnieść. To On dał nam Ciebie a Twoje
Niepokalane Serce uczynił schronieniem dla Kościoła i ludzkości. Z
Bożej dobroci jesteś z nami i przeprowadzasz nas z czułością nawet
przez najbardziej skomplikowane dziejowe zakręty.
Zatem uciekamy się do Ciebie, pukamy do drzwi Twego Serca, my, Twoje
umiłowane dzieci, które w każdym czasie niestrudzenie nawiedzasz i
zachęcasz do nawrócenia. W tej mrocznej godzinie przyjdź nam z
pomocą i pociesz nas. Powtarzaj każdemu z nas: „Czyż oto nie jestem
tu Ja, twoja Matka?”. Ty wiesz, jak rozplątać pęta naszego serca i
węzły naszego czasu. W Tobie pokładamy nadzieję. Jesteśmy pewni,
że Ty, zwłaszcza w chwili próby, nie gardzisz naszymi prośbami i
przychodzisz nam z pomocą.
Tak właśnie uczyniłaś w Kanie Galilejskiej, gdy przyspieszyłaś
godzinę działania Jezusa i zapowiedziałaś Jego pierwszy znak w
świecie. Gdy uczta zamieniła się w smutek, powiedziałaś Mu: „Nie
mają wina” (_J_ 2, 3). O Matko, raz jeszcze powtórz to Bogu, bowiem
dziś zabrakło nam wina nadziei, zniknęła radość, rozmyło się
braterstwo. Zagubiliśmy człowieczeństwo, zmarnowaliśmy pokój.
Staliśmy się zdolni do wszelkiej przemocy i wszelkiego zniszczenia.
Jakże pilnie potrzebujemy Twojej matczynej interwencji.
Przyjmij więc, o Matko, to nasze błaganie.
Ty, Gwiazdo morza, nie pozwól, byśmy zostali rozbitkami w czasie
wojennej burzy.
Ty, Arko Nowego Przymierza, inspiruj plany i drogi pojednania.
Ty, „Ziemio nieba”, zaprowadź w świecie Bożą zgodę.
Ugaś nienawiść, usuń pragnienie zemsty, naucz nas przebaczenia.
Uwolnij nas od wojny, zachowaj świat od zagrożenia nuklearnego.
Królowo Różańca Świętego, rozbudź w nas pragnienie modlitwy i
miłości.
Królowo rodziny ludzkiej, wskaż narodom drogę braterstwa.
Królowo pokoju, wyjednaj światu pokój.
Niech Twój płacz, o Matko, poruszy nasze zatwardziałe serca. Niech
łzy, które za nas przelałaś, sprawią, że znów zakwitnie owa
dolina, którą wysuszyła nasza nienawiść. I choć nie milknie
zgiełk broni, niech Twoja modlitwa usposabia nas do pokoju. Niech Twoje
matczyne dłonie będą ukojeniem dla tych, którzy cierpią i uciekają
pod ciężarem bomb. Niech Twoje macierzyńskie objęcie pocieszy tych,
którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów i swej ojczyzny.
Niech Twoje bolejące Serce poruszy nas do współczucia i przynagli do
otwarcia drzwi i opieki nad zranioną i odrzuconą ludzkością.
Święta Boża Rodzicielko, gdy stałaś pod krzyżem, Jezus, wskazując
na ucznia obok Ciebie, powiedział Ci: „Oto syn Twój” (_J_ 19, 26):
w ten sposób zawierzył Tobie każdego z nas. Następnie do ucznia, do
każdego z nas, rzekł: „Oto Matka twoja” (w. 27). Matko, chcemy
Cię teraz przyjąć w naszym życiu i w naszej historii. W tej godzinie
ludzkość, wyczerpana i zrozpaczona, stoi wraz z Tobą pod krzyżem. I
potrzebuje zawierzyć się Tobie, potrzebuje poprzez Ciebie poświęcić
się Chrystusowi. Naród ukraiński i naród rosyjski, które czczą
Cię z miłością, uciekają się do Ciebie, a Twoje Serce bije dla
nich i dla wszystkich narodów zdziesiątkowanych przez wojnę, głód,
niesprawiedliwość i nędzę.
My zatem, Matko Boga i nasza Matko, uroczyście zawierzamy i
poświęcamy Twojemu Niepokalanemu Sercu siebie samych, Kościół i
całą ludzkość, a zwłaszcza Rosję i Ukrainę. Przyjmij ten nasz
akt, którego dokonujemy z ufnością i miłością; spraw, aby ustały
wojny, i zapewnij światu pokój. Niech „tak”, które wypłynęło z
Twojego Serca, otworzy bramy dziejów dla Księcia Pokoju; ufamy, że
poprzez Twoje Serce, nastanie jeszcze pokój. Tobie więc poświęcamy
przyszłość całej rodziny ludzkiej, potrzeby i oczekiwania narodów,
niepokoje i nadzieje świata.
Niech za Twoim pośrednictwem Boże Miłosierdzie rozleje się na
ziemię i niech słodki rytm pokoju na nowo kształtuje nasze dni.
Niewiasto, któraś powiedziała Bogu „tak” i na którą zstąpił
Duch Święty, przywróć pośród nas Bożą harmonię. Ożyw nasze
oschłe serca, Ty, któraś jest „żywą nadziei krynicą”. Ty,
któraś utkała człowieczeństwo Jezusa, uczyń nas budowniczymi
komunii. Ty, która przemierzałaś nasze drogi, prowadź nas drogami
pokoju. Amen.
