Ojciec św. Paweł VI w adhortacji apostolskiej „O należytym kształtowaniu i rozwijaniu kultu Najświętszej Maryi Panny” przypominał, że przy odmawianiu różańca trzeba wpatrywać się w tajemnice Chrystusa, w Jego życie, mękę, śmierć i chwałę. Kiedy chrześcijanin odmawia różaniec, przed oczyma jego duszy ma się przesuwać niejako trzyczęściowy (obecnie mamy cztery części) film o Jezusie Chrystusie: od części radosnej poprzez część poświęconą działalności Pana Jezusa (tajemnice światła), dalej część poświęconą męce i śmierci Zbawiciela do części chwalebnej. Dwadzieścia wielkich kadrów wprowadza w dwadzieścia świętych wydarzeń – tajemnic Zbawiciela i zbawienia. Pobożne, pełne radości, współczucia i czci wpatrywanie się w nie, zdaniem Ojca św. , jest „jest właściwym elementem różańca”. Jeśli recytujemy „Zdrowaśki”, a tracimy z oczu Jezusa, nasza modlitwa niejako zamiera, staje się podobna do ciała bez duszy, może zamienić się w ganione przez Chrystusa pogańskie wielomóstwo (Mt 6, 7).
By w sercu i myśli ułatwić trwanie przy tajemnicach Chrystusa, Ojciec św. zaleca stary zwyczaj uzupełniania „Zdrowasiek” wzmianką o kolejnych tajemnicach Zbawiciela. W wielu rejonach Polski, ale przede wszystkim w kraju w którym żyjemy Austrii, można spotkać ten piękny zwyczaj: po słowach pozdrowienia Anioła … i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezu dodaje się wspomnienie odpowiednej tajemnicy Chrystusa Pana, a następnie odmawia się drugą połowę „Zdrowaśki”. Np. „Zdrowaś, Maryjo pierwszej tajemnicy odmawia się następująco:
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus, któregoś Ty, o Panno, z Ducha Swiętego poczęła.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Dla naszych Słuchaczy i nie tylko, którzy nie spotkali się dotąd z przypomnianym przez Ojca św. sposobem odmawiania różańca przypomnę wzór dla wszystkich dwudziestu tajemnic.
Po słowach: … owoc żywota Twojego Jezus dodaje się w zależności od tajemnicy:
Tajemnice radosne:
1. Zwiastowanie – Któregoś Ty, o Panno, z Ducha świętego poczęła.
2. Nawiedzenie – Któregoś Ty, o Panno, do Elżbiety niosła.
3. Narodzenie Pana Jezusa – Któregoś Ty, o Panno, w Betlejem porodziła.
4. Ofiarowanie w świątyni – Któregoś Ty, o Panno, w świątyni ofiarowała.
5. Znalezienie w świątyni – Któregoś Ty, o Panno, w świątyni znalazła.
Tajemnice światła:
1. Chrzest w Jordanie – Który przyjął chrzest w Jordanie.
2. Objawienie Jezusa na weselu w Kanie – Który objawił siebie w Kanie.
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia – Który głosił Królestwo Boże i wzywał do nawrócenia.
4. Przemienienie na górze Tabor – Który przemienił się na Górze Tabor.
5. Ustanowienie Eucharystii – Który ustanowił Eucharystię.
Tajemnice bolesne:
1. Modlitwa w Ogrójcu – Który za nas Krwią się pocił.
2. Ubiczowanie – Który za nas był ubiczowany.
3. Cierniem ukoronowanie – Który za nas był cierniem ukoronowany.
4. Droga Krzyżowa – Który za nas ciężki Krzyż dźwigał.
5. Ukrzyżowanie – Który za nas był ukrzyżowany.
Tajemnice chwalebne:
1. Zmartwychwstanie – Który zmartwychwstał.
2.Wniebowstąpienie – Który do nieba wstąpił.
3. Zesłanie Ducha świętego – Który nam Ducha Świętego zesłał.
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny – Który Cię, o Panno, wziął do nieba.
5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny – Który Cię, o Panno, w niebie ukoronował.
Każdy z nas może swoimi słowami wspomnieć Jezusa w rozważanej tajemnicy. Chodzi o to, by Tego, który ma być wszystkim we wszystkim, było więcej w naszym różańcu. Niech naszej modlitwie różańcowej jak najczęściej towarzyszą różne zdania i słowa z życia i z Ewangelii Jezusa.
