Piątek, 13 Grudnia
Piątek II tygodnia Adwentu
Księga Izajasza 48,17-19. Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraela: «Ja jestem Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz. O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy nie usunięto by ani nie wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!» Księga Psalmów 1,1-2.3.4.6. Szczęśliwy człowiek, Ewangelia wg św. Mateusza 11,16-19. Jezus powiedział do tłumów: «Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na rynku dzieci, które głośno przymawiają swym rówieśnikom: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie zawodziliście”. Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije, a oni mówią: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny». Zostaw to Mistrzowi! Bóg nie prowadzi wszystkich dusz tą samą ścieżką; ten, kto myśli, że jest najniższy, być może jest najwyższy przed Bogiem. W moim przypadku spędziłam ponad czternaście lat bez możliwości medytacji – jedynie za pomocą książki – i bez wątpienia wielu ludzi jest w takiej samej sytuacji. […] Kiedy ludzie są pokorni, w ostatecznym rozrachunku nie są gorsi od tych, którzy zostali obsypani pocieszeniem; otrzymają tyle samo. W pewnym sensie będą kroczyć z większą pewnością. Nie obawiaj się; możesz osiągnąć doskonałość jak najwyżsi kontemplatorzy. Zostaw działanie Mistrzowi domu. Mądry i potężny, on wie, co pasuje do ciebie, a co do Niego. Zrób, co w twojej mocy, przygotuj się do kontemplacji, a On, moim zdaniem, nie omieszka udzielić ci tego daru, jeśli jesteś naprawdę oderwany i pokorny. Jeśli ci go nie udzieli, to dlatego, że rezerwuje tę radość całkowicie dla nieba. Traktuje cię jak silną duszę. Daje ci krzyż tu na ziemi, tak jak sam go zawsze niósł. Jakiż lepszy dowód przyjaźni może ci okazać, niż chcieć dla nas tego, czego pragnął dla siebie? I być może mielibyśmy mniej zasług, gdybyśmy zostali podniesieni do kontemplacji. Są to osądy, których tajemnicę rezerwuje dla siebie; nie do nas należy ich przenikanie. To wielkie szczęście, że wybór naszej ścieżki nie zależy od nas; w przeciwnym razie, ponieważ ścieżka kontemplacji wydaje się zawierać więcej pokoju, wszyscy chcielibyśmy być wielkimi kontemplatorami.Pierwsze czytanie
Psalm
który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni, jest udane.
Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana,
a droga występnych zaginie.Ewangelia
Komentarz
Powyższa treść została dostarczona dzięki projektowi "Evangelizo - Ewangelia na co dzień".
Właściciel witryny nie rości sobie żadnych praw do tych treści.
Wesprzyj projekt finansowo.