rorate coeli – ks. Jerzy Szymik (*1953)
W czwartym roku życia
z papierowym lampionem w ręku
zrozumiałem jak to jest:
to ze śpiewania Gloria
powstaje jasność
choć na zewnątrz
ciemna śnieżyca
i daleko do świtu
czyli bez zmian
ale przyjazny obszar światła
wydarty z mroku
zachrypniętym głosem
nie na swoją chwałę
jest prawdziwy
w czasie adwentu czyli kiedykolwiek
źródło: jerszym.katowice.opoka.org.pl
Artysta – ks. Tomasz Podlewski (*1991) w tym co ludzkie być artystą by na nowo znów wytrysło źródło co już dawno wyschło mówić słuchać podejść blisko […]
Pojedynczo i w masie – ks. Bonifacy Miązek (1935–2018) Na świat przychodzimy pojedynczo niedoświadczeni i szczęśliwi. Potem toniemy w masie i z dnia na dzień schodzimy coraz niżej. ⠀⠀ […]
Chodźmy do Betlejem – s. Bożena Anna Flak CSFN (*1950) Zapomnij Lata Drogi Zegary To co być mogło Co było Co będzie Nic […]
*** – ks. Marek Chrzanowski FDP (*1962) Rozdać siebie po trochu po kawałku się dzielić na milion uśmiechów kromek chleba i wody kropelek […]
