Do Ciebie, Panie, wznosiem nasze prośby,
Czy cieszysz dary, czyli trwożysz groźby,
Zawsze jest szczęście pod twym świętym progiem,
Boś ty jest Bogiem.
Stwórco! stworzenie wsparcia twego czeka,
Z niczegoś stworzył marnego człowieka,
A dając duszę, choć zejście przyśpieje,
Dałeś nadzieję.
Bo cóż żyć bez niej? Dar nie byłby darem,
Tyś dobroczynny przedziwnym wymiarem
Połączył życia nierozdzielne skutki,
Radość i smutki. (…)
Wtedy jest Boże Narodzenie – św. Matka Teresa z Kalkuty (1910–1997) Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce, jest Boże Narodzenie. Zawsze, […]
Co kochać? – Władysław Bełza (1847–1913) Co masz kochać? pytasz dziecię, Co dla serca jest drogiego? Kochaj Boga, bo na świecie, Nic nie stało się bez Niego. Kochaj […]
św. Franciszek Salezy (1567–1622) Niekiedy tak bardzo pragniemy stać się aniołami, że całkiem zapominany o tym, by być dobrymi ludźmi.
Prosiłem… Prosiłem Cię Panie o siłę, by zyskać powodzenie. Ty uczyniłeś mnie słabym, abym nauczył się słuchać. Prosiłem o zdrowie, aby dokonać rzeczy wielkich. […]
