Niepokalana – św. Maksymilian Maria Kolbe (1894-1941)
Czegoż Ci mamy życzyć,
Czegoż Ci życzyć mogę?
Tak bym pragnął zebrać jak najwięcej,
Najbardziej miłych Ci życzeń,
By Ci przyjemność sprawić,
Ale nie wiem, co i jak…
I – staję niemy….
O Niepokalana, życzę Ci –
A wiesz sama, że z całego serca,
Z całego mego biednego serca –
Życzę Ci wszystkiego, czego sobie sama życzysz!
Życzę Ci wszystkiego, czego Ci Twój Boski Syn życzy!
Życzę Ci, czego Ci Duch Święty życzy!
Życzę Ci, czego Ci cała Trójca Święta życzy!
Cóż Ci więcej jeszcze mam życzyć?
Maleńkie to, drobne, ale miłe Tobie, co powiem:
Życzę Ci, byś jak najprędzej, jak najdoskonalej
Mnie posiadła, a ja Ciebie,
Bym jak najprędzej, naprawdę bezgranicznie,
Bezwarunkowo, całkowicie, nieodwołalnie, wiecznie
Był Twój – a Ty – moja!
I jeszcze Ci życzę, Niepokalana,
Byś tak samo posiadła
Każde bijące serce na kuli ziemskiej,
W całym wszechświecie,
I to jak najprędzej, jak najprędzej, jak najprędzej!
Byś tak samo posiadła
Serca wszystkich i każdego,
Którzy będą,
I to już od samego zarania ich życia –
I – na wieki.
I – co jeszcze?
… Nie wiem…
